Ουκρανία: Η ιστορία της ζωής της Anna Boiko

Θα ήθελα να σας πω για τη γιαγιά μου, την Boiko Anna. Γεννήθηκε και ζει στο χωριό Yaglush της περιοχής Rogatyn στην επαρχία Ivano-Frankivsk. Είναι ένα πρόσχαρο, ταλαντούχο, δυνατό άτομο. Ένα άτομο που έχει περάσει πολλά, γεμάτο γνώση και αναμνήσεις.

Έτσι ξεκινά η εγγονή της Anna Boiko, Olya Suprun, το blog της [uk] με τίτλο “Η ιστορία της ζωής της Anna Boiko.” Διαδικτυακά, η Olya μοιράζεται τις αναμνήσεις της γιαγιάς της, μεταξύ των οποίων ιστορίες από τη ζωή της οικογένειάς τους και άλλων κατοίκων του Yaglush.

Το χωριό καταγωγής της γιαγιάς της, το Yaglush, βρίσκεται στη σημερινή επαρχία Ivano-Frankivsk [en] της δυτικής Ουκρανίας. Η περιοχή ανήκε από το 1772 στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία [en], στη Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας [en] για σύντομο χρονικό διάστημα μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Πολωνία κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου (δεκαετία του '20 μέχρι τέλη της δεκαετίας του '30), στις σοβιετικές και έπειτα ναζιστικές δυνάμεις κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κι έπειτα ξανά στους Σοβιετικούς από το 1944 μέχρι την ανεξαρτησία της Ουκρανίας [en] το 1991.

Η Anna Boiko με το σύζυγό της, Mykhailo. Φωτογραφία σκαναρισμένη από την Olya Suprun, χρησιμοποιείται κατόπιν αδείας.

Οι αναμνήσεις της Anna Boiko, καταγεγραμμένες από την εγγονή της, πηγαίνουν πίσω στο 1939 και αποτυπώνουν τα βιώματα των κατοίκων του Yaglush κατά την περίοδο της μετάβασης της περιοχής από πολωνική σε σοβιετική κυριαρχία [en], κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την επακόλουθη επιστροφή στη σοβιετική εξουσία. Αγγίζουν οδυνηρά κομμάτια της ουκρανικής ιστορίας, όπως η ναζιστική κατοχή, καταστολή και απελάσεις ντόπιου πληθυσμού κατά τα πρώτα χρόνια του κομουνισμού και τη μοίρα των παρτιζάνων του Ουκρανικού Αντάρτικου Στρατού [en].

Έτσι περιγράφει η Άννα [uk] τη ζωή στο χωριό με την απειλή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στον ορίζοντα:

Τα πράγματα στην πολιτική ήταν ταραγμένα, επίσης, ο κόσμος περίμενε καλύτερα χρόνια απ’ ό,τι με την Πολωνία, αλλά τα πράγματα δε γύρισαν προς το καλύτερο. Ξεκίνησαν οι συλλήψεις και οι διώξεις. Αρκετές οικογένειες απελάθηκαν στη Σιβηρία: οι Zakhariy Zliukovsky, Dutka και λίγες άλλες οικογένειες που είχαν μετοικήσει εδώ από την Πολωνία. Η γη του γαιοκτήμονα μοιράστηκε και η μητέρα μου πήρε λίγες εκατοντάδες [τετραγωνικά μέτρα]. Ήταν όμως αργιλόχωμα, άχρηστο στη βροχή – δεν υπήρχε καλό μονοπάτι.

[…]

Τον καιρό εκείνο πλησίαζε ο πόλεμος με τους Γερμανούς. Θυμάμαι ήταν Κυριακή, μια καθαρή ηλιόλουστη μέρα. Η γιαγιά είχε πιάσει κουβέντα με μια γειτόνισσα στο σπίτι. Βγήκα στην αυλή να ξαμολήσω την κότα. Ξαφνικά [άκουσα] ένα δυνατό κρότο από κεραυνό, έπειτα κι άλλον έναν. Έτρεξα στο σπίτι και είπα στη γιαγιά: “Γιαγιά, βάλε την κότα μέσα, έρχεται καταιγίδα!” Αν και ο ουρανός ήταν καθαρός, χωρίς ούτε ένα σύννεφο και καμιά καταιγίδα στον ορίζοντα. Σύντομα ήρθε η μαμά σπίτι και είπε ότι άκουσε σε ένα χωριό πως ξέσπασε πόλεμος! Δεν ήταν κεραυνός, ήταν ο θόρυβος από βόμβες που έπεφταν. Από εκείνη την ημέρα, ο κόσμος φυλαγόταν πολύ. Ήταν το έτος 1941.

Παρά τα δύσκολα παιδικά χρόνια της γιαγιάς της, η Olya την απεικονίζει σαν μια γνωστική και γεμάτη περιέργεια 75χρονη γυναίκα, που γράφει απομνημονεύματα και ποίηση, φτιάχνει όμορφα κεντήματα, παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή και της αρέσει η μαγειρική. Μοιράζεται συχνά ποιήματα της Άννας, συνταγές και ιστορίες της καθημερινής ζωής στο χωριό, ενώ δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε ήθη και παραδόσεις που τηρούν οι κάτοικοί του.

Παραδοσιακά πιάτα από την Anna Boiko για το Δείπνο της Παραμονής των Χριστουγέννων με τα 12 γεύματα. Φωτογραφία: Olya Suprun, χρησιμοποιείται κατόπιν αδείας.

Σε μια από τις δημοσιεύσεις, η Olya παραδέχεται [uk] και ότι είναι νέα στο blogging και στο ότι συνειδητοποιεί πως το blog της είναι μάλλον ασυνήθιστο:

Ξέρω πως το μπλογκ αυτό είναι λίγο παράξενο και έχει ασυνήθιστη μορφή: ξένο, άγνωστο σπίτι στο φόντο, ασήμαντες ιστορίες που δύσκολα βρίσκεις κάποιο νόημα, και επιπροσθέτως, ο συγγραφέας τους, η γιαγιά μου, δεν είναι ο συγγραφέας του μπλογκ…δεν προορίζεται όμως για στατιστικά επισκέψεων ούτε για κέρδος: για να καταλάβει κανείς τη σημασία του, πρέπει να διαβάσει πίσω από τις λέξεις…

Η Anna Boiko διαβάζει ένα blog για την ίδια μαζί με το σύζυγό της. Φωτογραφία της Olya Suprun, χρησιμοποιείται κατόπιν αδείας.

Φαίνεται, ωστόσο, ότι η δημοτικότητα του The Story of Anna Boiko's Life έχει ξεπεράσει ήδη τις προσδοκίες της συγγραφέως του. Το 2011, αναγνωρίστηκε ως το καλύτερο προσωπικό blog στα Βραβεία Καλύτερων Ουκρανικών Blogs [uk], κι ο αριθμός των αναγνωστών και των οπαδών του συνεχίζει να αυξάνεται.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.