Αρκετοί Ιρανοί bloggers αντέδρασαν με ειρωνεία στην είδηση ότι ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, πρόεδρος του Ιράν, αποτέλεσε στόχο ρίψης παπουτσιού από εξαγριωμένο ακροατή κατά τη διάρκεια ομιλίας στη βόρεια πόλη Sari στις 12 Δεκεμβρίου 11.

Ο πρώην εργαζόμενος σε κλωστοϋφαντουργία, έχοντας αναγνωριστεί ως Rashid S., σύμφωνα με πληροφορίες δεν πέτυχε το στόχο του, αλλά το ακροατήριο όρμησε πάνω του και τον χτύπησε, μέχρι που παρενέβησαν οι δυνάμεις ασφαλείας. Τα ιρανικά ΜΜΕ προσπάθησαν να δώσουν στο γεγονός αρνητική χροιά και ισχυρίστηκαν πως ο ίδιος άνθρωπος είχε στο παρελθόν πετάξει αντικείμενα και σε πρώην πρόεδρο. Εν τω μεταξύ, bloggers προσπάθησαν να διαχωρίσουν τα γεγονότα από τις φήμες.

"Το μέλλον της προεδρίας" του Nikahang Kowsar, διαπρεπούς Ιρανού σκιτσογράφου και blogger (Roozonline)

Στο Google Plus, ο Bahman Daroshafaei αναφέρει τα λόγια [fa] ενός 16χρονου αυτόπτη μάρτυρα, ο οποίος εστάλη από το σχολείο του για να παρακολουθήσει την ομιλία του Αχμαντινετζάντ:

Αντίθετα με την επίσημη πλευρά, το πλήθος δεν επιτέθηκε σε αυτόν που πέταξε το παπούτσι, μόνο 2-3 τον χτύπησαν και ήρθε η αστυνομία και τον γλίτωσε. Τα ιρανικά ΜΜΕ δεν ανέφεραν όλη την ιστορία. Στη μέση της ομιλίας του Αχμαντινετζάντ, μια ομάδα κλωστοϋφαντουργών μπήκε στην αίθουσα: το εργοστάσιό τους είχε κλείσει χωρίς να τους πληρώσει τους μισθούς. Σήκωσαν πανό και απαίτησαν να πληρωθούν τους μισθούς τους. Η συνάντηση σχεδόν διαλύθηκε και τελικά εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο άνθρωπος που πέταξε το παπούτσι. Ο κόσμος και οι εργάτες φώναζαν εναντίον του Αχμαντινετζάντ, όχι εναντίον εκείνου.

Στο blog του, ο Afkar Mazyar γράφει [fa] πως σύμφωνα με πληροφορίες ο εργάτης ήταν απλήρωτος για ένα χρόνο και οι δυνάμεις ασφαλείας τον οδήγησαν εκτός αιθούσης αμέσως. Ο blogger προσθέτει:

Τα ΜΜΕ του Ιράν δεν δημοσίευσαν πολλές λεπτομέρειες για το γεγονός, αλλά τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ είχαν ως σκοπό να παρουσιάσουν ως ύποπτη τη συμπεριφορά του ανθρώπου που πέταξε το παπούτσι. Αυτά τα ΜΜΕ στόχευαν στην υποβάθμιση της ενέργειας του διαμαρτυρόμενου εργάτη και ισχυρίστηκαν ότι πολλά άτομα από το ακροατήριο φώναζαν συνθήματα υποστήριξης προς τον πρόεδρο. Έγραψαν επίσης πως αυτός είχε κάνει το ίδιο πράγμα [ρίψη αντικειμένων] σε προηγούμενο πρόεδρο, τον μεταρρυθμιστή Mohammad Khatami.

Στο blog Azarak αναφέρεται [fa] πως όταν οι ιρανικές αρχές είχαν κάνει πρωτοσέλιδο την ιστορία με την ρίψη παπουτσιού στον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους [en] από έναν Ιρακινό ρεπόρτερ το 2008, δεν φαντάζονταν πως θα χρησιμοποιούνταν ποτέ εναντίον τους η ίδια τεχνική. Επιπροσθέτως, τα ακριβά ταξίδια του Αχμαντινετζάντ στις επαρχίες της χώρας δικαιολογούνται ως μέσο “επαφής” με τα προβλήματα των φτωχών, αλλά η ενέργεια αυτή δείχνει πως όχι μόνο δεν βελτιώθηκαν οι συνθήκες για τους ανθρώπους αυτούς, αλλά ζουν υπό τις χειρότερες συνθήκες που έχουν υπάρξει ποτέ.