Μεξικό: Πορεία κατά της βίας ή κατά της κυβέρνησης;

Στις 6 Απριλίου 2011, χιλιάδες Μεξικάνοι από διάφορες πόλεις της χώρας, και κάποιοι από το εξωτερικό, από μέρη όπως η Νέα Υόρκη, το Μπουένος Άιρες και η Μαδρίτη, κατέβηκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν κατά της βίας. Μερικοί ζήτησαν την παραίτηση του προέδρου Felipe Calderón, καθώς πιστεύουν ότι η στρατηγική του για την καταπολέμηση του εγκλήματος και της διακίνησης ναρκωτικών έχει οξύνει την αιματοχυσία, σύμφωνα με αναφορές του BBC.

Η δολοφονία του γιού του δημοσιογράφου και ποιητή Javier Sicilia [es] στην πολιτεία Morelos στα τέλη Μαρτίου του τρέχοντος έτους, αναβίωσε ένα κύμα αγανάκτησης [es] κατά της βίας στο Μεξικό, και προκάλεσε τις πορείες διαμαρτυρίας.

Mexicans protesting against violence in Mexico City's town square. Image by Alberto Millares, copyright Demotix (06/04/11).

Μεξικανοί διαδηλώνουν κατά της βίας στην κεντρική πλατεία της Πόλης του Μεξικού. Φωτογραφία του Alberto Millares, copyright Demotix (06/04/11).

Οι αντιδράσεις των πολιτών γρήγορα εμφανίστηκαν σε διάφορα blogs. Ο Víctor Hernández [es], του οποίου η άποψη εμφανίζεται στο blog Michoacán en Resistencia (Αντίσταση στο Michoacán), χαιρέτισε το γεγονός ότι οι πορείες οργανώθηκαν από απλούς πολίτες, και δεν υπήρξαν αποτέλεσμα επικοινωνιακής καμπάνιας οργανωμένης από κάποια πολιτική φράξια:

Le aplaudo a la marcha contra la violencia que se llevará a cabo hoy en diversos estados de la República el ser auténticamente ciudadana. Fue convocada por el escritor Javier Sicilia, pero su organización y difusión la hizo la gente, principalmente de clase media, por medio de redes sociales y sin la ayuda de los medios.

Por primera vez la clase media se organiza para exigir un alto a la violencia sin ser convocados a ser parte de un acto mediático de la derecha. Lo hizo la gente por si misma.

Επικροτώ το γεγονός ότι η πορείες κατά της βίας που θα λάβουν χώρα σήμερα σε διάφορες πολιτείες της χώρας είναι αυθεντικά αυθόρμητες. Το κάλεσμα δόθηκε από τον συγγραφέα Javier Sicilia, αλλά οργανώθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν από το λαό, κυρίως της μεσαίας τάξης, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και χωρίς τη βοήθεια των ΜΜΕ.

Για πρώτη φορά, η μεσαία τάξη αυτοοργανώνεται για να απαιτήσει να σταματήσει η βία, χωρίς να καλείται να αποτελέσει υποχείριο σε επικοινωνιακό κόλπο της δεξιάς . Ο λαός το έκανε αυτό από μόνος του.

Ο Javier Hernández Alpízar [es], για το blog Zapateando2, αναπαρήγαγε τμήμα της ανοικτής επιστολής που απηύθυνε ο Sicilia στην κυβέρνηση και τους εγκληματίες, έγγραφο που δημοσιεύτηκε πριν τις διαδηλώσεις. Ο Hernández Alpízar επισήμανε ότι:

La carta, que se está convirtiendo en un documento que encarna la indignación de muchos, dice con palabras fuertes y claras lo que muchos ciudadanos ahora también suscriben: “Estamos hasta la madre de ustedes, políticos –y cuando digo políticos no me refiero a ninguno en particular, sino a una buena parte de ustedes, incluyendo a quienes componen los partidos–, porque en sus luchas por el poder han desgarrado el tejido de la nación, porque en medio de esta guerra mal planteada, mal hecha, mal dirigida, de esta guerra que ha puesto al país en estado de emergencia, han sido incapaces –a causa de sus mezquindades, de sus pugnas, de su miserable grilla, de su lucha por el poder– de crear los consensos que la nación necesita para encontrar la unidad sin la cual este país no tendrá salida (…)”.

Η επιστολή, που κατέληξε να ενσωματώσει την αγανάκτηση πολλών, εκφράζει με δυνατό και ξεκαθαρο τρόπο την άποψη που ασπάζονται πολλοί πολίτες πλέον: “Σας σιχαθήκαμε, πολιτικοί -κι όταν λέω “πολιτικοί”, δεν αναφέρομαι σε κάποιους συγκεκριμένα, αλλά σε πολλούς από σας, συμπεριλαμβανομένων και των κομματικών- γιατί στους αγώνες σας για εξουσία έχετε καταρρακώσει την υπόσταση του έθνους’ γιατί κατά την διεξαγωγή αυτού του απερίσκεπτου, κακοεκτελεσμένου και δυσοίωνου πολέμου, αυτού του πολέμου που έχει βάλει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, υπήρξατε ανίκανοι -χάρη στην τσιγκουνιά σας, τη φαγωμάρα σας, τις άθλιες μηχανοραφίες σας, τους αγώνες σας για εξουσία- να επιτύχετε τη συναίνεση που χρειάζεται το έθνος για να βρει την ενότητα χωρίς την οποία η χώρα δεν θα έχει διέξοδο (…)”

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο και blogger Jenaro Villamil [es], πάνω από 10.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην πορεία στην πόλη του Μεξικού. Για τον Villamil, ο λόγος της διαμαρτυρίας είναι ξεκάθαρος:

Poetizados y politizados, multiclasistas e indignados, más de 10 mil personas marcharon de la explanada de Bellas Artes al Zócalo de la Ciudad de México para protestar por los efectos de la guerra contra el narcotráfico, al mismo tiempo que otros 8 mil ciudadanos, encabezados por el poeta y periodista Javier Sicilia, protestaron en Cuernavaca, el epicentro de esta protesta simultánea, a raíz de la ejecución de 7 jóvenes el pasado 28 de marzo en Temixco, Morelos.

“¡Fuera Calderón! ¡Fuera Calderón!”, gritaron durante su paso los ciudadanos convocados en las últimas 36 horas que se reunieron en un templete improvisado, frente a Palacio Nacional, en el Zócalo de la Ciudad de México. Reclamos similares se escucharon en Monterrey, Mérida, Guadalajara y decenas de ciudades más donde se escuchó el grito de protesta.

Ποιητικά εμπνευσμένοι, πολιτικοποιημένοι και αγανακτισμένοι, πάνω από 10 χιλιάδες πολίτες όλων των κοινωνικών τάξεων πορεύτηκαν από το Ανάκτορο Καλών Τεχνών στην Κεντρική Πλατεία της Πόλης του Μεξικού, για να διαμαρτυρηθούν κατά των αποτελεσμάτων του πολέμου κατά της διακίνησης ναρκωτικών, ενώ άλλοι 8 χιλιάδες πολίτες, με επικεφαλής τον ποιητή και δημοσιογράφο Javier Sicilia, διαδήλωσαν στην Cuernavaca, το επίκεντρο αυτής της ταυτόχρονης διαμαρτυρίας, που πυροδοτήθηκε από την εκτέλεση 7 νέων ανθρώπων στις 28 Μαρτίου στο Temixco της πολιτείας Morelos.

“Έξω ο Calderón! Έξω ο Calderón!”, ήταν η κραυγή των πολιτών που οργανώθηκαν τις τελευταίες 36 ώρες, και συναντήθηκαν σε μια αυτοσχέδια πλατφόρμα έξω από το Εθνικό Ανάκτορο στην Κεντρική Πλατεία της Πόλης του Μεξικού. Παρόμοια αιτήματα ακούστηκαν στις πόλεις Monterrey, Mérida, Guadalajara και δεκάδες άλλες, όπου έλαβαν χώρα διαδηλώσεις.

Mexicans protesting against violence in Mexico City's town square. Image by Alberto Millares, copyright Demotix (06/04/11).

Μεξικάνοι διαδηλώνουν κατά της βίας στην κεντρική πλατεία της Πόλης του Μεξικού. Φωτογραφία του Alberto Millares, copyright Demotix (06/04/11).

Στο μεταξύ, ο διαχειριστής του blog México Sí [es] (Ναι, Μεξικό) απηύθυνε κάποιες ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σχετικά με τις πορείες, δηλώνοντας παράλληλα την άποψή του πως οι πορείες στρέφονταν κατά του εγκλήματος, κι όχι κατά της κυβέρνησης, και αναρωτήθηκε σχετικά με την αποτελεσματικότητα αυτών των κινητοποιήσεων:

¿Por qué la marcha? ¿Se acaban de dar cuenta de que existe el crimen organizado que ejerce una violencia estúpida contra nosotros? ¿Y cuál es la solución? ¿Salir la sociedad a la calle a comunicar que está en contra de la violencia? Creo que todo eso no sirve de nada, la violencia es ejercida por sicarios carentes de una formación social, tipos sin estudios la mayoría de las veces, drogadictos, alcohólicos, gente deshumanizada para los que asesinar a alguien es como cuando un vendedor hace una venta. Los sicarios son pagados por sus líderes, tipos a los que tampoco les interesa la sociedad excepto para extraernos dinero. Al momento de la marcha los sicarios estaban borrachos o drogados, los capos felices porque habían logrado el impacto que querían, tener atemorizada a la población. Si la gente está asustada, será más fácil extorsionarlos, secuestrarlos y sacarles más dinero.

Γιατί πορεία; Τώρα κατάλαβαν ότι το οργανωμένο έγκλημα υφίσταται και ασκεί βλακώδη βία εναντίον μας; Και ποιά είναι η λύση; Η κοινωνία βγαίνει στους δρόμους για να δηλώσει κατά του εγκλήματος; Νομίζω ότι όλα αυτά είναι άσκοπα, η βία ασκείται από φονιάδες χωρίς κοινωνική παιδεία, ανθρώπους αμόρφωτους, ναρκομανείς, αλκοολικούς, απάνθρωπους ανθρώπους που δολοφονούν λες και κάνουν πωλήσεις. Οι φονιάδες πληρώνονται απ’ τους αρχηγούς τους, ανθρώπους που αδιαφορούν για την κοινωνία, πέρα απ’ το να μας αρμέγουν. Την ώρα της πορείας, οι φονιάδες ήταν μεθυσμένοι ή μαστουρωμένοι, και τα αφεντικά ευτυχισμένα γιατί είχαν πετύχει τον επιθυμητό αντίκτυπο, έχοντας τρομοκρατήσει τον πληθυσμό. Αν οι πολίτες είναι τρομοκρατημένοι, θα είναι ευκολότερο να τους απαγάγεις και να τους εκβιάσεις για χρήματα.

Και ο blogger κλείνει το άρθρο του με μια έκκληση στους αναγνώστες του:

No podemos dejarle la solución total de la inseguridad al estado, debemos involucrarnos y no esperar a que nos maten un hijo para empezar a protestar.

Δε μπορούμε να περιμένουμε από την κυβέρνηση να λύσει συνολικά το πρόβλημα της ανασφάλειας, πρέπει να εμπλακούμε και να μην περιμένουμε να σκοτωθούν τα παιδιά μας για να διαμαρτυρηθούμε.

Αυτές είναι κάποιες από τις απόψεις που προκάλεσαν οι ταυτόχρονες πορείες της 6ης Απριλίου στο Μεξικό. Συνεπώς, είναι φανερό ότι δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με τους λόγους, τους αποδέκτες και τους στόχους της διαμαρτυρίας. Παρ’ όλα αυτά, θα είναι ενδιαφέρον να δει κανείς πως η χώρα αντιμετωπίζει την κατάσταση ανασφάλειας και κοινωνικής αναταραχής, εν’ όψει της εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη προέδρου, του χρόνου, κατά την οποία ο λαός θα αποφασίσει αν θέλει να συμμορφωθεί με την ηγεσία του συντηρητικού κυβερνώντος κόμματος, ή να εμπιστευθεί υποψήφιο άλλου κόμματος, με την ελπίδα ότι η κατάσταση ίσως βελτιωθεί.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.