Ορίζοντας του Χονγκ Κονγκ από το Flickr. Jens Schott Knudsen. CC: NC-AT

Η στέγαση στο Χονγκ Κονγκ είναι η πιο ακριβή και λιγότερο προσιτή στον κόσμο, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη Ετήσια Δημογραφική Διεθνή Έρευνα Οικονομικής Στέγασης. Με τις τιμές των κατοικιών να είναι κατά μέσο όρο 17 φορές υψηλότερες από το ετήσιο εισόδημα, το 88% των νέων ανθρώπων ηλικίας από 19 έως 29 έχουν χάσει κάθε ελπίδα να καταφέρουν να αποκτήσουν δικό τους διαμέρισμα.

Αυτή τη στιγμή, ο μέσος μηνιαίος μισθός, όπως ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση, είναι γύρω στα 15.000 δολάρια Χονγκ Κονγκ (περίπου 1.950 δολάρια ΗΠΑ), ενώ το μέσο μηνιαίο εισόδημα των νοικοκυριών το 2014 ήταν 23.500 δολάρια Χονγκ Κονγκ (περίπου 3.000 δολάρια ΗΠΑ). Παρότι οι αριθμοί φαίνονται ευοίωνοι σε μια πόλη με πολύ προσιτές οικονομικά καθημερινές ανάγκες, το μεγάλο πρόβλημα για την τσέπη των κατοίκων του Χονγκ Κονγκ είναι η στέγαση.

Η τιμή μιας ιδιοκτησίας 37 τετραγωνικών μέτρων στο προάστιο Τάι Πο στα Νέα Εδάφη, φτάνει περίπου τα 4,68 εκατομμύρια δολάρια Χονγκ Κονγκ, δηλαδή 200 φορές το μέσο εισόδημα ενός νοικοκυριού. Με άλλα λόγια, μια μέση οικογένεια θα έπρεπε να διαθέσει το συνολικό εισόδημά της για 16,5 χρόνια για να αγοράσει ένα από τα φθηνότερα ακίνητα της πόλης.

Ακόμα και αν κάποιος κέρδιζε τον πρώτο αριθμό του μεγαλύτερου τυχερού παιχνιδιού της πόλης, του Mark Six, το κέρδος μπορεί να μην αρκούσε για την αγορά ενός ταπεινού διαμερίσματος, εάν στεκόταν άτυχος και έπρεπε να μοιραστεί τα κέρδη με άλλους. Το ποσό που παίρνει ο πρώτος υπερτυχερός είναι περίπου 8 εκατομμύρια δολάρια Χονγκ Κονγκ, αλλά εάν πρέπει να το μοιραστεί με άλλο άτομο, παίρνει μόνο τα μισά.

Ο QC, αρθρογράφος της πλατφόρμας μέσων επικοινωνίας των πολιτών inmediahk.net, εξέφρασε το αίσθημα της απόγνωσης για τις τιμές των ακινήτων που είναι στα ύψη:

對，香港已進入了中六合彩也未必可以買樓的年代。儘管你那麼幸運，以一億三千九百萬分之一的機會中了六合彩，如果沒有累積多寶獎金而幸運兒不只是你一個的話，彩金也未必足夠可以買樓。[…] 過去數十年，香港人都認為中六合彩可以改變生活，給大家一個渺茫的希望。現在連這個希望也未必存在。

Το Χονγκ Κονγκ έχει περάσει σε μια εποχή όπου το να κερδίσεις στο Mark Six δεν σημαίνει ότι μπορείς να αγοράσεις ακίνητη ιδιοκτησία. Ακόμα και αν σταθείς αρκετά τυχερός ώστε να κερδίσεις παρά τις πιθανότητες που είναι μία στα 139 εκατομμύρια, αν δεν κερδίσεις μόνος σου το τζάκποτ, πιθανόν τα χρήματα του βραβείου να μην αρκούν για την αγορά ενός διαμερίσματος. […] Κατά τις περασμένες δεκαετίες, οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ θεωρούσαν ότι το να κερδίσουν το Mark Six μπορεί να αλλάξει τη ζωή τους, ακόμα και αν είχαν ελάχιστες ελπίδες. Αλλά, πλέον δεν υπάρχει τέτοια ελπίδα.

Ο Tse Kwun Tung, άλλος αρθρογράφος από το inmediahk.net, κατέγραψε τρεις απαραίτητες προϋποθέσεις για να κατορθώσουν οι νέοι άνθρωποι να αγοράσουν ένα διαμέρισμα:

如果你想買樓，你必須過三關：首先，你能月儲3000元；第二，你能找到伴侶；第三，樓價大跌。如果你一關都過不了，還是別再造買樓的春秋大夢了！如果你已過了兩關，那便可望天打掛，苦候樓市盤崩的一天吧。

Εάν θέλεις να αγοράσεις ένα διαμέρισμα, πρέπει να ανταποκριθείς σε τρεις προκλήσεις: Πρώτον, πρέπει να εξοικονομείς 3.000 δολάρια Χονγκ Κονγκ κάθε μήνα. Δεύτερον, πρέπει να έχεις σύντροφο [για να μοιράζεστε το βάρος της υποθήκης κάθε μήνα] και τρίτον, πρέπει να υπάρξει μεγάλη πτώση στην τιμή των ακινήτων. Εάν δεν μπορείς να ανταποκριθείς στις δύο πρώτες προκλήσεις, μην ονειρεύεσαι ότι θα αγοράσεις διαμέρισμα. Εάν ανταποκριθείς στις πρώτες δύο προκλήσεις, μπορείς να περιμένεις την ημέρα που η τιμή των ακινήτων θα πέσει κατακόρυφα.

Ωστόσο, υπάρχουν άλλοι που θεωρούν πως οι προκλήσεις είναι πολύ περισσότερες από τις παραπάνω τρεις:

總有好多關:不失業,不離婚,不生仔,不生病,樓價不升…..

Υπάρχουν πολλές ακόμα προκλήσεις: το να μην μείνεις άνεργος, να μην πάρεις διαζύγιο, να μην αποκτήσεις μωρό, να μην αρρωστήσεις, να μην αυξηθούν οι τιμές των ακινήτων…

Σε άλλο σχόλιο, εκφράζεται διαφωνία για την ιδέα να βρει κανείς σύντροφο για να μοιράζεται την υποθήκη:

找到伴侶重要儲錢結婚，結咗婚要比三份家用，可以點儲錢，儲幾多呢

Εάν βρεις σύντροφο, πρέπει να κάνεις οικονομίες για το γάμο. Μετά το γάμο, θα πρέπει να στηρίζεις τρεις οικογένειες. Θα μπορέσεις να κάνεις οικονομία; Και ακόμα και αν τα καταφέρεις, πόσα χρήματα θα μπορέσεις να εξοικονομήσεις;

Όσοι ανήκουν στο πλούσιο περιβάλλον των επιχειρήσεων, δεν συμμερίζονται τη δυσκολία του να μην έχει κανείς τον δικό του, ιδιόκτητο χώρο. Μετά τη δήλωση του Lau Ming-Wai, γιου τοπικού μεγιστάνα, ότι αν οι νέοι άνθρωποι στην ηλικία του ξόδευαν λιγότερα χρήματα σε ταινίες και ταξίδια στην Ιαπωνία, θα ήταν σε θέση να αγοράσουν ένα διαμέρισμα, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι χρήστες του διαδικτύου σχολίασαν αρνητικά τη συμβουλή του. Από την ενότητα σχολίων της έκθεσης του Passion Times:

我一世人只去過一次旅行,係十年前去泰國,我父母從不旅行,不是人人都會大洗去日本,唔係人人都唔努力唔儲錢。其實都仲有好多人好似我咁,但係未能買樓

Έχω ταξιδέψει μόνο μία φορά σε όλη μου τη ζωή, και αυτό ήταν στην Ταϊλάνδη, πριν από τουλάχιστον 10 χρόνια. Οι γονείς μου δεν ταξιδεύουν καθόλου. Υπάρχουν άνθρωποι σαν εμένα που δεν ταξιδεύουν στην Ιαπωνία και δουλεύουν σκληρά και κάνουν οικονομίες, αλλά και πάλι δεν μπορούν να αγοράσουν σπίτι.

日本，計每年2次每次1皮，唔去一年慳2萬
睇戲，計每週2次每次100，唔睇一年慳1萬零4百
300萬既樓，儲98年多d就買到了，佢既建議真係好洗得

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος ταξιδεύει στην Ιαπωνία δύο φορές το χρόνο, το να μην ταξιδέψει σημαίνει ότι αυξάνει τις ετήσιες οικονομίες του κατά 20.000 δολάρια Χονγκ Κονγκ. Αν υποθέσουμε ότι κάποιος βλέπει δύο ταινίες την εβδομάδα και κάθε ταινία κοστίζει 100 δολάρια Χονγκ Κονγκ, το να μην δει καμία ταινία σημαίνει ότι εξοικονομεί ετησίως 10.400 δολάρια Χονγκ Κονγκ. Εάν το ακίνητο κοστίζει 3.000.000 δολάρια Χονγκ Κονγκ, θα πρέπει απλώς να κάνεις οικονομίες για 98 χρόνια. Τι πρακτική πρόταση!

Σύμφωνα με ειδικούς, το να ελπίζει κανείς σε μια μεγάλη πτώση στις τιμές των σπιτιών πιθανόν να απέχει από την πραγματικότητα τόσο όσο και η συμβουλή του Lau. Η αγορά ακινήτων της πόλης δεν εξυπηρετεί μόνο την τοπική ζήτηση, αλλά και έναν μεγάλο αριθμό πλούσιων Κινέζων επενδυτών από την ηπειρωτική χώρα. Στο μέλλον, η παροχή γης θα είναι δύσκολη λόγω πολιτικής στασιμότητας, καθώς και λόγω προβληματισμών σχετικά με το περιβάλλον και τη συντήρηση.

Η ραγδαία αύξηση των τιμών των ακινήτων αποτελεί σημαντική πηγή κοινωνικής δυσαρέσκειας στο Χονγκ Κονγκ. Κατά την προεκλογική εκστρατεία του το 2012, ο Γενικός Διευθυντής Leung Chun-ying υποσχέθηκε τη διατήρηση των τιμών σε χαμηλά επίπεδα, αλλά παρόλα αυτά τα τελευταία δύο χρόνια, οι τιμές συνέχισαν να εκτοξεύονται στα ύψη. Δεδομένου ότι στην πολιτική σκηνή του Χονγκ Κονγκ κυριαρχεί ακόμα η ελίτ των πλουσίων, είναι απίθανο να εφαρμοστούν στο άμεσο μέλλον πολιτικές που θα εναντιώνονται στα συμφέροντά τους.