Μαθητές έρχονται σε επαφή με τις ρίζες τους στο Πανεπιστήμιο Ιθαγενών Αϋμάρα

Citizen journalism workshops at Unibol. Photo courtesy of La Pública.

Εργαστήρια δημοσιογραφίας των πολιτών στο Unibol. Φωτογραφία: La Pública.

Το Πανεπιστήμιο Ιθαγενών Αϋμάρα της Βολιβίας ‘Tupac Katari’  (Unibol) προσελκύει φοιτητές από παντού στα Βολιβιανά Υψίπεδα, που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον και τρόπους να προσφέρουν στις κοινότητες τους. Το πανεπιστήμιο, το οποίο έχει πάρει τ’ όνομά του από τον ιθαγενή ηγέτη εξέγερσης του 18ου αιώνα, δημιουργήθηκε το 2008 από τη βολιβιανή Κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να ενστερνιστούν οι φοιτητές τη γνώση της παράδοσης και να παρέχει ευκαιρίες για σπουδές πάνω σε κλάδους που μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη των αγροτικών κοινοτήτων των φοιτητών. Έχουν εγγραφεί έως τώρα περίπου 950 φοιτητές, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν διάφορους τομείς μαθημάτων όπως αγρονομία των Υψιπέδων, μηχανική τροφίμων, μηχανική κλωστοϋφαντουργίας, όπως και κτηνιατρική.

Το πανεπιστήμιο, που βρίσκεται στην κοινότητα των Cuyahuani κοντά στην Λίμνη Τιτικάκα, γνωρίζει ανάπτυξη με την δημιουργία καινούργιων αιθουσών και εγκαταστάσεων για τους φοιτητές. Οι φοιτητές μένουν μέσα στην ίδια την πανεπιστημιούπολη με πλήρη υποτροφία, που περιλαμβάνει τα δίδακτρα, διαμονή και διατροφή και άλλα σχετικά έξοδα. Παρόλ’ αυτά, ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και οι υποψήφιοι φοιτητές πρέπει να δώσουν εισαγωγικές εξετάσεις. Μια από τις προϋποθέσεις είναι ότι κάθε φοιτητής πρέπει να μιλά την γλώσσα Αϋμάρα, διότι τα περισσότερα μαθήματα διεξάγονται σ'αυτή τη γλώσσα. Πολλές αγροτικές κοινότητες παρέχουν την έγκρισή τους στους αιτούντες και δεκτούς φοιτητές, θεσπίζοντας έτσι αυτή την αμοιβαία δέσμευση.

Ο Mabel Franco, συντονιστής του project La Publica, περιγράφει το μέσο προφίλ των φοιτητών και γιατί ένα τέτοιο πανεπιστήμιο είναι απαραίτητο:

La historia de los estudiantes tiene mucho en común: hogares de pobreza extrema, años escolares cursados con gran sacrificio y frustración a la hora de buscar el ingreso a una universidad. Que el sistema de formación profesional tradicional deja al margen a muchos de estos bolivianos, atendidos apenas por una escuela ajena a la realidad rural, lo prueba el bajo nivel de aprobación del examen de admisión: sólo 11 de 260 obtuvieron la beca por esta vía (en cambio, el curso preuniversitario tuvo un 80% de aprobación).

Οι ιστορίες των φοιτητών έχουν πολλά κοινά: είναι από οικογένειες που ζουν στην εξαθλίωση, έχουν τελειώσει το σχολείο με θυσίες και αισθάνονται απογοήτευση όταν έρχεται η ώρα που πρέπει να ψάξουν πανεπιστήμια. Το παραδοσιακό επαγγελματικό σύστημα επιμόρφωσης περιθωριοποιεί πολλούς από αυτούς τους Βολιβιανούς, καθώς ακολουθείται μόνο από άτομα που δεν προέρχονται από αγροτικές οικογένειες. Αυτό έχει αποδειχτεί από τα χαμηλά ποσοστά αποδοχής τους μέσω των εισαγωγικών εξετάσεων: μόνο 11 από τους 260 πήραν μ’ αυτό τον τρόπο την υποτροφία (σε σύγκριση με τα προ-πανεπιστημιακά μαθήματα που είχαν ποσοστό επιτυχίας 80%).

Members of the Jaqi Aru team. Photo courtesy of La Pública.

Μέλη της ομάδας Jaqi Aru. Φωτογραφία: La Pública.

Μια νέα συνεργασία μεταξύ του Unibol, της La Publica και της Jaqi Aru, τοπικής οργάνωσης που προωθεί την χρήση της γλώσσας Αϋμάρα στο Διαδίκτυο, ξεκίνησε ένα project δημοσιογραφίας των πολιτών, με σκοπό να αφουγκραστεί τις φωνές αυτών των φοιτητών που θέλουν να μοιραστούν τις ιστορίες τους. Μέσα από πρακτικά εργαστήρια, οι φοιτητές μαθαίνουν πώς να εκφράζονται και να δημοσιεύουν τις ιστορίες τους στην ιστοσελίδα της La Publica. Παρότι πολλοί φοιτητές–ομιλητές της Αϋμάρα διστάζουν ακόμη να γράψουν ο,τιδήποτε στην γλώσσα τους, μερικοί αποπειρώνται να γράψουν με τη βοήθεια της ομάδας Jaqi Aru. Πολλές από τις αναρτήσεις του ιστολογίου γράφτηκαν πρώτα στην αϋμάρα και έπειτα μεταφράστηκαν στα ισπανικά.

Ακολουθούν μερικές από τις πρώτες αναρτήσεις από το project Aymara Voices, το οποίο επιδιώκει να συλλέξει “τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικοπολιτισμικές, τεχνολογικές και εκπαιδευτικές εμπειρίες και να εκφράσει τις καθημερινές ζωές των φοιτητών και των κοινοτήτων τους”.

Ο δρόμος που οδηγεί στο πανεπιστήμιο δεν ήταν πάντα εύκολος, αλλά η φοιτήτρια αγρονομίας Delia Mamani Callisaya, μετά από μερικές προκλήσεις, αισθάνεται οικεία. Περιγράφει την πρώτη ενημερωτική συνάντηση το 2010, όπου μαζί με άλλους 63 νέους συμμαθητές άρχισε να πληροφορείται για το πανεπιστήμιο και τις ευκαιρίες του. Μεγαλωμένη στην κοινότητα των Guaqui, περιγράφει αυτά τα συναισθήματα:

Me siento orgullosa de ser parte de esta institución que ha crecido como quizás pocos creíamos que iba a pasar. Mi universidad me parece muy diferente de las otras que hay en el país, sin desmerecer a ninguna. La amistad, por ejemplo, que une a los estudiantes es sincera: más que amistad es hermandad. Estamos juntos todos los días, conociéndonos y ayudándonos como una familia. Si un compañero se enferma o está mal en alguna materia, lo apoyamos para que no se desanime y siga con sus estudios.
La modalidad de internado nos permite mantener los valores que, creo, se van perdiendo entre los jóvenes.

Είμαι περήφανη που αποτελώ κομμάτι αυτού του ιδρύματος που αναπτύχθηκε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι είχαμε φανταστεί ποτέ. Πιστεύω ότι το πανεπιστήμιό μου είναι διαφορετικό από όλα τ’ άλλα πανεπιστήμια της χώρας, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τ’ άλλα πανεπιστήμια. Για παράδειγμα, η φιλία που ενώνει τους φοιτητές είναι ειλικρινής, είναι κάτι παραπάνω από φιλία, είναι αδελφική αγάπη. Είμαστε μαζί κάθε μέρα, μαθαίνουμε συνέχεια πράγματα ο ένας για τον άλλον και βοηθάμε ο ένας τον άλλον σαν να είμαστε οικογένεια. Αν ένας συμμαθητής μας είναι άρρωστος ή δυσκολεύεται σε κάποιο μάθημα, τον στηρίζουμε έτσι ώστε να μην αποθαρρυνθεί και να μπορέσει να συνεχίσει τις σπουδές του. Το ότι μένουμε μέσα στη πανεπιστημιούπολη μας επιτρέπει να διατηρούμε τις αξίες μας, που κατά τη γνώμη μου έχουν χαθεί στη νέα γενιά.

Ο δρόμος του Adiban Triguero Calle για το πανεπιστήμιο ήταν επίσης μακρύς, αλλά άξιζε τον κόπο. Όντας από μια κοινότητα του Υψιπέδου, ξεκίνησε να σπουδάζει στη Λα Παζ. Εξέτασε τις εκπαιδευτικές του επιλογές στην πόλη Cochabamba, όμως το κόστος του ιδιωτικού πανεπιστημίου ήταν απαγορευτικό. Αργότερα, έμαθε για την ευκαιρία στο Unibol και ήταν αυτό ακριβώς που αναζητούσε. Τώρα σπουδάζει μηχανική τροφίμων, κάτι που θα βοηθήσει την κοινότητά του. Περιγράφει το πρώτο του εξάμηνο στο Unibol και πώς άλλαξε την οπτική του σχετικά με το μέλλον του:

Sinceramente vine a probar cómo era este lugar; pasó así el primer semestre y llevé materias como cosmovisión aymara y hoy puedo decir que me siento muy identificado con el lugar donde nací, con el hecho de que soy aymara nacido en la provincia Ingavi, municipio Jesús de Machaca, comunidad Lahuacollo. Esta universidad cambió mi manera de pensar, pues me siento muy comprometido con Bolivia.

Ειλικρινά, είχα έρθει απλά για να δω πώς είναι το μέρος. Έμεινα για το πρώτο εξάμηνο και έκανα μαθήματα όπως κοσμοθεωρία των Αϋμάρα και τώρα μπορώ να πω πως ταυτίζομαι περισσότερο με το μέρος όπου γεννήθηκα. Γεννήθηκα ως ιθαγενής Αϋμάρα στην επαρχία Ingavi, στον δήμο Jesus de Machaca και στην κοινότητα των Lahuacollo. Αυτό το πανεπιστήμιο άλλαξε τον τρόπο σκέψης μου και τώρα νιώθω πολύ αφοσιωμένος στην Βολιβία.

Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερες ιστορίες από τους φοιτητές του Unibol, οι οποίοι γράφουν για τις προκλήσεις και τις επιτυχίες των αγροτικών κοινοτήτων τους.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.