H @faeriedevilish, blogger στο Infoactivismo, αντικατοπτρίζει την ανάγκη να είναι δημιουργικές ως προς την επικοινωνία οι διαμαρτυρίες μας. Με την προοπτική αυτή, η συντάκτρια εξηγεί τη σημασία της δημιουργικότητας, ενώ αναφέρεται στις διαδηλώσεις για τους φοιτητές της Αγιοτσινάπα, όπου φωτοτυπίες από τα πρόσωπα των θυμάτων χρησιμοποιήθηκαν για να προσελκύσουν και να προκαλέσουν την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τα φοβερά γεγονότα.

Φωτογραφία από το Infoactivismo. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Οι εικονογράφοι όχι μόνο χρησιμοποίησαν διαδικτυακές παροχές για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού, αλλά οι δρόμοι έλαβαν επίσης ηγετικό ρόλο στη δημιουργικότητα των νέων.

En una ciudad en la que la proliferación de marchas lleva en el mejor de los casos a una saturación, y en el peor de ellos, a prejuicios de clase, hacer que las marchas de Acción Global Ayotzinapa dieran incentivos para seguir participando fue un reto gigantesco.

Y es que marchar es del Contingente Carreola. Marchar es usar tu talento para incidir – como los jóvenes de la ENAP que pintaron las caras de lxs desaparecidxs en Reforma, lxs estudiantes de la Nacional de Música que marchaban interpretando música. Marchar es de quienes cuentan del 1 al 43, y de quienes cambian los dichos machistas por versiones feministas.

Marchar no es aburrido ni tedioso: es una forma de participación social que, de hecho, puede ser bastante divertida.

Σε μια πόλη όπου ο πολλαπλασιασμός των πορειών μπορεί είτε να γεμίζει τους δρόμους ή να οδηγήσει σε ταξικές προκαταλήψεις, ήταν μια τεράστια πρόκληση να έχουν την Παγκόσμια Δράση για την Αγιοτσινάπα να ενθαρρύνει την περαιτέρω συμμετοχή.

Η πορεία καθοδηγείται από το “Άγημα με τα Καροτσάκια”. Με την πορεία χρησιμοποιείς το ταλέντο σου για να επηρεάσεις τους ανθρώπους, όπως τα παιδιά από την Εθνική Σχολή Εικαστικών Τεχνών που ζωγράφισαν τα πρόσωπά τους, αντικατοπτρίζοντας τους ανθρώπους που εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της Περιόδου των Μεταρρυθμίσεων, καθώς και φοιτητές από το Εθνικό Ωδείο βάδισαν στην πορεία παίζοντας μουσική. Η πορεία έχει ανθρώπους από 1 έως 43 ετών και αυτούς που είναι πρόθυμοι να αλλάξουν τις σοβινιστικές ιδέες τους σε πιο φεμινιστικές.

Το να κάνεις πορεία δεν είναι βαρετό ή κουραστικό. Είναι ένας τρόπος για να συμμετάσχεις σε κάτι κοινωνικό και διασκεδαστικό.

Μπορείτε να ακολουθήσετε το Infoactivism στο Twitter.