Η πίεση να ανταποκριθείς σε ένα αδύνατο πρότυπο ομορφιάς ήταν, και είναι, κάτι αδύνατο. Γιατί; Γιατί αν δεν “κόψεις” (nip), “συμπτύξεις” (tuck), “γεμίσεις” (fill) και “στεγνώσεις” (blow-dry) τον τρόπο σου ως προς την “ομορφιά”, τότε θα είσαι η εξαίρεση στον κανόνα, θα είσαι “άσχημος”, θα σπάσεις το στερεότυπο που όλοι επαναλαμβάνουμε, ότι οι γυναίκες της Βενεζουέλας είναι οι πιο όμορφες στον κόσμο, και ότι αυτό από μόνο του δεν είναι κάτι σημαντικό, εκτός αν το να μην είσαι όμορφος σημαίνει πως ότιδήποτε κι αν κάνεις, είσαι μια αποτυχία. 

Στο blog “Τα Χρονικά του Caracas” [en], η Audrey M. Dacosta γράφει για τη νοοτροπία γύρω από τα βραβεία ομορφιάς και για την έννοια της “ομορφιάς” στη Βενεζουέλα. Η ίδια καταλήγει: [en]

Είναι εύκολο να δεις αυτές τις νεαρές γυναίκες και να ερεθιστείς. Είναι εύκολο να νιώσεις ανώτερος, να τις κατηγορήσεις για την εξαντικειμενοποίηση των γυναικών στην κοινωνία μας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν φταίνε αυτές. Αυτές είναι τα εμφανή θύματα.

Ας πολεμήσουμε ενάντια σε αυτή τη νοοτροπία. Ας σταματήσουμε να λέμε “οι γυναίκες της Βενεζουέλας είναι όμορφες” και ας αρχίσουμε να δίνουμε στα κορίτσια μας άλλες επιλογές.