Στιγμιότυπο οθόνης του χάρτη της Hatebase (Βάσης Μίσους) “πρόσφατων τοποθεσιών” όπου σημειώθηκαν ρητορικές μίσους σε όλο τον κόσμο, βασισμένες σε καταχωρήσεις του κοινού, που μεταφορτώθηκαν στη βάση δεδομένων.

Υπάρχει τρόπος να προβλέψει κανείς μια γενοκτονία; Τι συμβαίνει πρώτα – προτού συμβεί το χειρότερο;

Σύμφωνα με ένα άρθρο [en] που δημοσιεύθηκε από το Παρατηρητήριο Γενοκτονιών [en], πρόκειται για μια διαδικασία με αρκετά στάδια, που πρέπει να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν σε κάθε στάδιο. Η ταξινόμηση με βάση τη γλώσσα ή τον συμβολισμό είναι ένα από αυτά τα απαραίτητα βήματα.

Στιγμιότυπο οθόνης γραφικής παράστασης των περισσοτέρων μεταφορτώσεων όρων κατά γλώσσα στη Hatebase.

Η Hatebase (Βάση Μίσους) είναι μια βάση δεδομένων πληθοπορισμού (crowdsourcing) των ρητορικών μίσους, η οποία δημιουργήθηκε γύρω από την ιδέα της αναγνώρισης και της πρόληψης. Μέσω της βάσης δεδομένων, τα άτομα μπορούν να μεταφορτώσουν αναφορές “παρατηρήσεων” και λεξιλογίου, υποδεικνύοντας πού έχουν χρησιμοποιηθεί στον κόσμο οι όροι. Ο ιδρυτής Timothy Quinn είπε σε μια συνέντευξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι “το κλειδί για να κατανοήσει κανείς τη Hatebase είναι να τη δει ως μια σφαίρα δεδομένων — σαν την κυκλοφορία στην κορυφή του χάρτη μιας πόλης”.

Η βάση δεδομένων δημιουργήθηκε, προκειμένου να βοηθήσει κυβερνητικές υπηρεσίες, ΜΚΟ, ερευνητικούς οργανισμούς και άλλους να αναγνωρίσουν τη διάδοση ρητορικών μίσους ως προάγγελο βίας στην περιοχή.

Η βάση δεδομένων ζητάει από τους χρήστες να προσθέσουν “παρατηρήσεις” σύμφωνα με την τοποθεσία και τη γλώσσα, χαρακτηρισμένες με βάση την εθνικότητα, την υπηκοότητα, το γένος, τον σεξουαλικό προσανατολισμό κλπ. Στο σημείο αυτό, υπάρχουν 60.000 παρατηρήσεις στο σύστημα ανάλογα με τον χρόνο και τον τόπο.

Στιγμιότυπο οθόνης της ιστοσελίδας της Hatebase των πιο συχνών ρητορικών μίσους, σε γραφική παράσταση ανάλογα με τον τύπο.

Προκειμένου να επιτραπεί σε άλλους οργανισμούς να έχουν πρόσβαση στη βάση δεδομένων για χρήση σε άλλες εφαρμογές, οι κατασκευαστές του λογισμικού ξόδεψαν πολύ χρόνο για τη δημιουργία μιας ανοιχτής διεπαφής προγραμματισμού εφαρμογών [en]. Ο Quinn δήλωσε: [en]

Το ενδιαφέρον μας έγκειται στο να ενσωματωθούν μαζί μας ΜΚΟ με τα δικά τους δεδομένα και να τους βοηθήσουμε να παίρνουν ενημερωμένες αποφάσεις για του πού να αφοσιώνουν ανθρώπινες, υλικές και οικονομικές πηγές…Η ελπίδα μας είναι όλο και περισσότεροι άνθρωποι να χρησιμοποιούν τελικά το API και να κατανοούν το σύστημα δεδομένων μας, παρά την ιστοσελίδα.

Ορίζοντας τους όρους

Αλλά τι ακριβώς σημαίνει ο όρος “ρητορική μίσους” (hate speech); Από την ιστοσελίδα [en]: [en]

Ο όρος “ρητορική μίσους” είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι θα συμφωνούσαν με το περίφημο αίσθημα δικαιοσύνης του Potter Stewart: “το αναγνωρίζω όταν το βλέπω”. Η Hatebase ορίζει τη ρητορική μίσους ως οποιονδήποτε όρο που ευρέως κατηγοριοποιεί μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων με βάση κακοήθεις, ποιοτικές ή/και υποκειμενικές συμπεριφορές — ειδικά αν αυτές οι συμπεριφορές σχετίζονται με τις έννοιες της εθνικότητας, της υπηκοότητας, της θρησκείας, την σεξουαλικότητας, της αναπηρίας ή της τάξης.

Η Hatebase προτείνει στους συμβαλλόμενους να σκεφτούν τις παρακάτω ερωτήσεις προτού εισάγουν έναν όρο στη βάση δεδομένων: [en]

1. Αναφέρεται σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων ή πρόκειται για γενικευμένη προσβολή; Αν ισχύει το δεύτερο, τότε πιθανόν δεν πρόκειται για ρητορικη μίσους.

2. Μπορεί δυνητικά να χρησιμοποιηθεί με κακόβουλη πρόθεση; Αν όχι, τότε πιθανόν δεν πρόκειται για ρητορική μίσους.

3. Υπάρχουν αντικειμενικές τρίτες πηγές στο διαδίκτυο, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως παραπομπές; Αν όχι, τότε πιθανόν δεν πρόκειται για ρητορική μίσους.

4. Εάν επρόκειτο να γράψετε ένα πρόγραμμα που παρακολουθεί τις ρητορικές μίσους στο Twitter, θα σήμαινε πιθανόν κάτι το να το βρίσκατε σε μια τυχαία δημοσίευση στο Twitter; Αν όχι, τότε πιθανόν δεν πρόκειται για ρητορική μίσους.

Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε για το έργο τους στην ιστοσελίδα The Sentinel Project [en] και ακολουθείστε τους στο Twitter @hatebase_org.