Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος του ειδικού μας αφιερώματος “Επιβιώνοντας στη Συρία” (Surviving in Syria)

Ενώ ο κόσμος φαίνεται να είναι χαρούμενος που ο Σύριος Πρόεδρος Μπασάρ Αλ Άσαντ συνεχίζει να σκοτώνει Σύριους [en], διεθνή μέσα, εφημερίδες, blog, κοινωνικά δίκτυα και ερασιτέχνες και επαγγελματίες φωτογράφοι εμπλουτίζουν τον χώρο του Διαδικτύου με ιστορίες και τη δυστυχία 2 εκατομμυρίων (όπως υπολογίστηκαν τον Οκτώβριο του 2013) Σύριων προσφύγων [en]. Παρόλο που αυτό το άρθρο θα πρέπει να θεωρηθεί μέρος της θεματολογίας “Επιβιώνοντας εκτός Συρίας”, θα αποτελέσει μέρος του ειδικού αφιερώματός μας “Επιβιώνοντας στη Συρία” (Surviving in Syria), προκειμένου να αποκαλύψει τη συμβολή των κοινωνικών δικτύων στη διαμάχη στη Συρία.

Για το άρθρο αυτό επιλέχθηκαν κάποιοι φωτογράφοι, οι οποίοι αναφέρθηκαν σε Σύριους πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες για να παρουσιάσουν τη σκοτεινή, σκληρή και πραγματική ζωή που αντιμετωπίζουν παιδιά και γυναίκες από τη Συρία μακριά από τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους. Κάποιους πρόσφυγες η κακή μοίρα τους ακολούθησε και στις χώρες που τους φιλοξενούν. Στην Τουρκία Σύριοι πρόσφυγες έγιναν στόχος μετά τις εκρήξεις στη Reyhanlı [en], για να μην αναφέρουμε τις δοκιμασίες των κοριτσιών προσφύγων από τη Συρία [en].

1η ιστορία: Φωτοδημοσιογράφος [en] δημοσίευσε στο Tumblr φωτογραφίες Σύριων προσφύγων, που μην αντέχοντας τις διαμάχες σχεδόν τριών χρόνων, έφυγαν για το Λίβανο, που αποτελεί τώρα πατρίδα για τους περισσότερους από αυτούς. Ο Λίβανος προσπαθεί να χειριστεί τη μαζική εισροή προσφύγων από τη Συρία [en], που σήμερα αποτελούν το 20-25% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Ο συγγραφέας έγραψε: [en]

Παρόλο που δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των παιδιών και των ενηλίκων που δουλεύουν στους δρόμους του Λιβάνου, υπολογίζεται ότι θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε τιμή από 50.000 με 70.000. Στις πλούσιες περιοχές της Βηρυτού βλέπεις παιδιά και ενήλικες σχεδόν σε κάθε τετράγωνο να ζητιανεύουν, να ψάχνουν στα σκουπίδια ή να προσφέρουν στους πεζούς να τους γυαλίσουν τα παπούτσια.

Ένα νεαρό κορίτσι από τη Συρία πουλάει αναπτήρες σε μια πλούσια περιοχή της Βηρυτού. Πηγή: φωτοδημοσιογράφος στο Tumblr, χρήση με άδεια CC BY 2.0

2η ιστορία: Με τον τίτλο “Wives of the Syrian Revolution” (“Συζυγοι της Συριακής Επανάστασης”) η Tanya Habjouqa έγραψε μια σύντομη περιγραφή για μια από τις 10 φωτογραφίες της: [en]

Η Um Suleiman, 26 ετών, περπατούσε μόνη της μαζί με τα τέσσερα παιδιά της (συμπεριλαμβανομένου ενός βρέφους) από τη Συρία στο Ιράκ κι από εκεί στην Ιορδανία. Δεν είχαν φαγητό μαζί τους στο ταξίδι. Ο άντρας της έμεινε πίσω να πολεμήσει.

Πηγή: 5 σεντ ανά λίβρα στο Tumblr. Χρήση με άδεια CC BY 2.0

Και πρόσθεσε [en]

Μακριά από τα μέτωπα, αυτές οι γυναίκες — τώρα πρόσφυγες στην Ιορδανία — πασχίζουν να υποστηρίξουν τις οικογένειές τους παρά τα πενιχρά οικονομικά τους μέσα. Οι κλήσεις από τους συζύγους τους είναι το μόνο πράγμα που σπάει τη μονότονη ρουτίνα της καθημερινής ζωής και ελπίδες ότι θα ξανασμίξουν τροφοδοτούνται από αισθησιακά κείμενα που εκχυλίζουν και πάλι ρομαντισμό στο γάμο τους.

3η ιστορία: Ο Michael David Friberg δημοσίευσε μια φωτογραφία στο δικό του Tumblr με παιδιά από τη Συρία να παίζουν ποδόσφαιρο στο μεγάλο καταυλισμό προσφύγων Zaatari [en], ο οποίος φιλοξενεί, όπως υπολογίστηκε μέχρι τις 4 Ιουλίου 2013, 144.000 πρόσφυγες, καθιστώντας τον την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη στην Ιορδανία.

Άντρες από τη Συρία παίζουν ποδόσφαιρο στη γύρω περιοχή του Zaatari στην Ιορδανία τον Ιούλιο του 2013. Πηγή: Michael David Friberg στο Tumblr. Χρήση με άδεια CC BY 2.0

4η ιστορία: Ο χρήστης Give peace a chance (Δώσε μια ευκαιρία στην ειρήνη) στο Tumblr επίσης κοινοποίησε αυτή τη φωτογραφία ενός εργάτη από τη Συρία, του Tareq, που έφυγε για την Ελλάδα. 

Ο Tareq, 46 ετών, ένας άνεργος ζωγράφος από τη Συρία, αντικατοπτρίζεται σε έναν καθρέφτη σε μια αποθήκη ενός εγκαταλελειμμένου εργοστασίου στην Αθήνα, όπου ζει.

Πηγή: Give Peace a Chance. Χρήση με άδεια CC BY 2.0

5η ιστορία:

Ελπίζοντας για την επιστροφή. Αυτή η φωτογραφία λέει την ιστορία τριών παιδιών από τη Συρία που περιμένουν τα λεωφορεία που πάνε Σύριους πρόσφυγες πίσω στη Συρία από τον καταυλισμό Zaatari της Ιορδανίας.

Τέσσερα λεωφορεία φεύγουν καθημερινά και οι άνθρωποι επιστρέφουν για διάφορους λόγους. Οι περισσότεροι από αυτούς θα προτιμούσαν να εξαντλήσουν τις ευκαιρίες τους στη Συρία, παρά να ζήσουν στο Zaatari. Καθημερινά η κατάσταση είναι εξαιρετικά ρευστή, καθώς οι άνθρωποι που προσπαθούν να φύγουν είναι περισσότεροι από τις θέσεις στα λεωφορεία. Η αστυνομία παρακολουθεί την κατάσταση καθώς οι άνθρωποι ανεβαίνουν ο ένας πάνω στον άλλο και ανεβάζουν ανθρώπους από τα ανοιχτά παράθυρα.

Πηγή: Michael David Friberg στο Tumblr. Χρήση με άδεια CC BY 2.0