Τα πολλά πρόσωπα της καθημερινής βίας κατά των γυναικών

[Όλοι οι σύνδεσμοι στα Γαλλικά, εκτός αν αναγράφεται διαφορετικά]

Στις φτωχές χώρες και στις πλούσιες χώρες, στην ειρήνη και στον πόλεμο, οι γυναίκες υπόκεινται σε βία από τους πατεράδες, τους αδερφούς τους ή από αυτούς που ισχυρίζονταν ότι τις αγαπούν.

Το 1999, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιο Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ), η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε την 25η Νοεμβρίου σαν Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Η ημερομηνία έλκει την καταγωγή της από τη δεκαετία του 1960, εκείνη την ημέρα στη Δομινικανή Δημοκρατία, κατόπιν εντολής του δικτάτορα Rafael Trujillo (1930-1961), οι τρεις αδελφές Mirabal [en] δολοφονήθηκαν βάρβαρα επειδή θεωρήθηκαν πολιτικές αντίπαλοι.

Το Ενημερωτικό Δελτίο Αρ.239, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Π.Ο.Υ το Σεπτέμβριο 2011, παρέχει κάποια ανησυχητικά δεδομένα [en] που συνελέχθησαν σε μία έρευνα διεθνούς κλίμακας:

Κάποια από τα ευρήματα της πολυεθνικής μελέτη του Π.Ο.Υ για την υγεία των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία απέναντι στις γυναίκες σε 10 κυρίως αναπτυσσόμενες χώρες, μεταξύ των γυναικών ηλικίας 15-49:

  • μεταξύ 15% των γυναικών στην Ιαπωνία και 71% των γυναικών στην Αιθιοπία ανέφεραν πως έχουν υποστεί κατά τη διάρκεια της ζωής τους φυσική ή/και σεξουαλική βία από τον ερωτικό τους σύντροφο
  • μεταξύ 0.3–11.5% των γυναικών ανέφερε ότι έχει βιώσει σεξουαλική βία από μη σύντροφο από την ηλικία των 15
  • η πρώτη σεξουαλική εμπειρία για πολλές γυναίκες αναφέρεται ως καταναγκαστική – 17% στην αγροτική Τανζανία, 24% στο αγροτικό Περού και 30% στο αγροτικό Μπαγκλαντές.

Θα ήταν λάθος ωστόσο να θεωρήσουμε ότι αυτό το φαινόμενο περιορίζεται στις φτωχές χώρες της Αφρικής, της Ασίας ή της Λατινικής Αμερικής.

Manifestation du 8 Mars à Dhaka pour l'élimination de la violence à l'égard des femmes

8 Μαρτίου (Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας): διαδήλωση στην Ντάκκα, από τη Wikipedia κάτω από άδεια χρήσης CC-BY-2.0

Ενδοοικογενειακή βία

Ο ιστότοπος Woman's World ρίχνει φως πάνω στην έκταση μίας από τις πτυχές της βίας κατά των γυναικών στη Γαλλία:

Selon les chiffres officiels, une femme sur 10 est victime de violences conjugales et une femme meurt tous les 2,5 jours sous les coups de son conjoint ou concubin. En 2011, 122 femmes sont mortes en France. Des chiffres alarmants qui peinent à diminuer véritablement, en raison notamment du manque de mesures concrètes annoncées par le gouvernement. Qu’en est-il des questions d’accueil et de prise en charge des victimes ? L’Observatoire national des violences faites aux femmes promis par  Najat Vallaud-Belkacem, Ministre des droits des femmes, verra-t-il le jour ?

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μία στις 10 γυναίκες έχει πέσει θύμα ενδοοικογενειακής βίας και μία γυναίκα πεθαίνει κάθε 2,5 ημέρες στα χέρια του συζύγου ή συντρόφου της. Το 2011, 122 γυναίκες πέθαναν στη Γαλλία. Ανησυχητικά νούμερα που η ανάγκη να πρέπει να μειωθούν σημαντικά δεν έχει εξαλειφθεί, κυρίως εξαιτίας της απουσίας συγκεκριμένων μέτρων εκ μέρους της κυβέρνησης. Και τι θα συμβεί με τα θέματα της υποδοχής και περίθαλψης των θυμάτων; Θα δημιουργηθεί το Εθνικό Παρατηρητήριο για τη Βία κατά των Γυναικών που έχει υποσχεθεί η υπουργός για τα δικαιώματα των γυναικών, Νajat Vallaud-Belkacem;

Πολιτισμικές πρακτικές

Κάποιες πτυχές της βίας κατά των γυναικών στη Γαλλία συνδέονται με πολιτισμικές πρακτικές σε μεταναστευτικούς πληθυσμούς, που συνεχίζουν να ακολουθούν παραδοσιακές πρακτικές, οι οποίες όλο και περισσότερο εγκαταλείπονται στις χώρες καταγωγής τους. Ο ιστότοπος Forum au Féminin αποκαλύπτει:

On estime qu'au moins 30 000 femmes et fillettes excisées vivent actuellement en France. Différentes organisations avancent le chiffre de 10 000 à 20 000 petites filles originaires d'Afrique, exposées au risque d'excision.

Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 30.000 γυναίκες και κορίτσια που έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή ζουν στη Γαλλία σήμερα. Άλλοι οργανισμοί τοποθετούν το νούμερο σε 10.000 με 20.000 νέες κοπέλες από την Αφρική που βρίσκονται σε κίνδυνο ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Βιασμός
Εντωμεταξύ, ο βιασμός είναι πιο κοινός και πλήττει γυναίκες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, όπως μας υπενθυμίζει το blog les-carnets-d-emma.blogs.lavoixdunord.fr σε αυτή την ανάρτηση:

75 000 femmes sont violées chaque année. Le viol ne donne lieu qu’à 3% de poursuites judiciaires. Une femme est violée toutes les 8 minutes. 59% des victimes de viol sont mineures. Les chiffres parlent d’eux-mêmes.

75.000 γυναίκες βιάζονται κάθε χρόνο. Μόνο για το 3% των υποθέσεων βιασμού ασκείται δίωξη. Κάθε οκτώ λεπτά, μία γυναίκα βιάζεται. 59% των θυμάτων βιασμού είναι ανήλικες. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.

Δύο γυναίκες θύματα βιασμού σχολίασαν την ανάρτηση σχετικά με το τι είχαν υποστεί. Η μία από τις γυναίκες αφηγήθηκε πως κακοποιούταν κάθε μέρα επί οκτώ χρόνια από τον ίδιο της τον πατέρα, ο οποίος δικάστηκε και καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση πριν το θάνατο του. Εξέφρασε τα συναισθήματα της για το θάνατο του πατέρα της:

Un soulagement une page se tourne mais cela à provoqué, une aliénation durant toutes ces années de souffrance non reconnue et provoquera toujours au plus profond de moi un manque de confiance altérée. Je serais à jamais perturbée par cette histoire…

Είναι μία ανακούφιση, μία σελίδα γύρισε, αλλά αυτό οδήγησε σε ένα αίσθημα αποξένωσης κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων του παραγνωρισμένου πόνου, και βαθιά μέσα μου γνωρίζω ότι θα νοιώθω μόνιμα έλλειψη εμπιστοσύνης. Αυτή η ιστορία θα με έχει διαταράξει για πάντα…

Βία άλλου είδους

Ένα υψηλό επίπεδο ατιμωρησίας και αδιαφορίας περιβάλλει αυτού του τύπου τη βία. Αυτό επιβεβαιώνεται από μία μελέτη που διενέργησε η Ipsos for Femme Actuelle στη φετινή Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών, με ένα δείγμα περίπου χιλίων ατόμων αντιπροσωπευτικών του γαλλικού πληθυσμού:

… 16 % des sondés considèrent que le harcèlement moral ne relève pas du domaine de la violence. Par exemple, les commentaires sur un décolleté plongeant sont jugés “de mauvais gout mais sans réelle conséquence” pour 26 % des hommes. Les insultes sexistes sont ainsi jugées de moindre importance. Pourtant, la violence psychologique est la plus répandue avec 20% des femmes qui ont subi à plusieurs reprises le dénigrement de leur conjoint ou de leur partenaire. Enfin, les foyers défavorisés sont les plus touchés : 38 % des femmes aux revenus les plus faibles ont déjà rencontré des situations de violences dans leur couple.

… 16% των ερωτώμενων δεν θεωρούν ότι η ψυχολογική παρενόχληση εμπίπτει στην κατηγορία της βίας. Για παράδειγμα, τα σχόλια σχετικά με ένα βαθύ ντεκολτέ θεωρούνται “κακόγουστα αλλά χωρίς σημαντικές συνέπειες” από το 26% των ανδρών. Οι σεξιστικές προσβολές λοιπόν θεωρούνται πως είναι μικρότερης σημασίας. Όμως η συναισθηματική κακοποίηση είναι το πιο κοινό είδος, με το 20% των γυναικών να έχουν επανειλημμένα υποτιμηθεί από το σύζυγο ή το σύντροφο τους. Τέλος, τα φτωχότερα νοικοκυριά πλήττονται πιο σκληρά: 38% των γυναικών χαμηλού εισοδήματος έχουν αντιμετωπίσει καταστάσεις βίας στις σχέσεις τους και στο παρελθόν.

Γενναίες επιζήσασες

Το blog contre-dits.com ασχολείται με το υποτιμημένο θάρρος εκείνων που, παρά τις δυσκολίες, τολμούν να προχωρήσουν σε καταγγελία ενάντια στους βιαστές τους:

Sans ce soutien, les victimes, surtout les plus jeunes, ont tendance à se murer, dans l’appréhension de cet autre cataclysme que déclencherait le récit d’une souillure dont elles s’estiment souvent, confusément, coupables.

Douloureux à émettre, à supposer qu’il soit reçu, et à répéter des années durant jusqu’au tribunal, en dépit des menaces, leur témoignage est pourtant non seulement au retour de leur propre équilibre, mais à celui de la société, lequel passe par la prise de conscience des agresseurs potentiels, pas toujours à même d’évaluer les dégâts qu’ils vont causer.

Χωρίς αυτή την υποστήριξη, τα θύματα-κυρίως τα νεότερα σε ηλικία-τείνουν να κλείνονται στον εαυτό τους, φοβισμένα από τον κατακλυσμό που θα ακολουθούσε την αφήγηση μίας βεβήλωσης, για την οποία συχνά αισθάνονται μία αόριστη ενοχή.

Είναι επώδυνο να την εκφράσουν-πάντα με την υπόθεση ότι γίνονται πιστευτές-και να την επαναλάβουν για χρόνια και χρόνια ενώπιον του δικαστηρίου, παρά τις απειλές. H μαρτυρία τους είναι όμως απαραίτητη, όχι μόνο για να αποκατασταθεί η δική τους αίσθηση ισορροπίας, αλλά για την κοινωνία, η οποία ευαισθητοποιείται απέναντι στους εν δυνάμει θύτες, που δεν είναι πάντα σε θέση να αξιολογήσουν τη ζημιά που θα προκαλέσουν.

Το blog Journal des Femmes παρουσιάζει την πρωτοβουλία 313 γυναικών που έχουν βιαστεί:

 Les 313 signataires font partie des 75 000 victimes recensées chaque année en France. On compte un viol toutes les 8 minutes dans notre pays. Ce fait de société n'épargne aucun milieu. Les femmes du manifeste ont entre 18 et 87 ans et sont représentatives de la population. Il y a des journalistes, des infirmières, des étudiantes, des cadres supérieurs, des assistantes sociales, des retraitées…

Οι 313 υπογράφουσες βρίσκονται ανάμεσα στα 75.000 θύματα που καταγράφονται κάθε χρόνο στη Γαλλία. Κάθε οκτώ λεπτά στη χώρα μας γίνεται ένας βιασμός. Αυτή η κοινωνική πραγματικότητα επηρεάζει γυναίκες από κάθε υπόβαθρο και τάξη. Οι γυναίκες που εμπλέκονται στο μανιφέστο έχουν ηλικιακό εύρος από 18 μέχρι 87 έτη και είναι αντιπροσωπευτικές του πληθυσμού. Πρόκεται για δημοσιογράφους, νοσοκόμες, φοιτήτριες, υψηλόβαθμα στελέχη, κοινωνικές λειτουργοί, συνταξιούχοι κλπ.

Παρακάτω οι δηλωσεις ενός από τα θύματα βιασμού και υπογράφουσας του μανιφέστου των 313 [βίντεο στα Γαλλικά]:

Υπάρχουν τηλεφωνικές γραμμές τις οποίες μπορεί να καλέσει κάποια σε περίπτωση ανάγκης. Η ιστοσελίδα lesnouvellesnews.fr δίνει κάποιους από αυτούς τους αριθμούς των γραμμών μαζί με τα ονόματα των ενώσεων που τις τρέχουν:

Le 0.800.05.95.95, ‘SOS Viol’ du Collectif féministe contre le viol. Appel gratuit. Le 01.45.84.24.24, numéro de l’Association européenne contre les Violences faites aux Femmes au Travail (AVFT). Permanence téléphonique du lundi au vendredi de 9h30 à 15h (prix appel local). Le 08.842.846.37 (08 Victimes) de l’Inavem. Pour les victimes d'agressions sexuelles. Numéro non surtaxé, tous les jours de 9h à 21h.

0.800.05.95.95, ‘SOS Viol’ (τηλεφωνική γραμμή βοηθείας για τη σεξουαλική κακοποίηση) που λειτουργεί η Collectif féministe contre le viol (Φεμινιστική Κολλεκτίβα Ενάντια στο Βιασμό). Χωρίς χρέωση. 01.45.84.24.24, ο αριθμός της Association européenne contre les Violences faites aux Femmes au Travail (AVFT, Ευρωπαϊκή Ένωση Ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών στο Χώρο Εργασίας). Γραμμή βοηθείας Δευτέρα-Παρασκευή 9.30 π.μ-3.00 μ.μ (αστική χρέωση). 08.842.846.37 (08-VICTIMES) που τρέχει η Inavem. Για θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Αριθμός με κανονική χρέωση, καθημερινά από τις 9.00 π.μ μέχρι τις 9.00 μ.μ

Η αύξηση στον αριθμό αυτών των τηλεφωνικών γραμμών γίνεται παρόλα τα οικονομικά προβλήματα που απειλούν τη συνέχιση της λειτουργίας τους. Ο δωρεάν αριθμός 3919, ωστόσο, δικαιούται ειδικής μνείας, σύμφωνα με το blog lesnouvellesnews.fr:

Pas question en tout cas de remettre en cause le numéro « officiel », le 3919, numéro vert sur les violences conjugales géré par l’Association Nationale Solidarité Femmes. Un numéro gratuit et anonyme : il n'apparaît pas sur les factures téléphoniques

Σε κάθε περίπτωση, δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης του “επίσημου” αριθμού, 3919, της γραμμής βοηθείας για την ενδοοικογενειακή βία που λειτουργεί η Association Nationale Solidarité Femmes (Εθνική Ένωση για τη Γυναικεία Αλληλεγγύη). Ένα δωρεάν και ανώνυμο νούμερο: δεν εμφανίζεται καν στον αναλυτικό τηλεφωνικό λογαριασμό

Καταναγκαστική πορνεία

H πορνεία, όταν είναι καταναγκαστική, μπορεί να συνεπάγεται μορφές βίας κατά των γυναικών που ρίχνονται σε αυτή τη γραμμή εργασίας από άνδρες που τις εκμεταλλεύονται. Το blog avocats.fr παρέχει κάποιες στατιστικές:

Selon l'Office central pour la répression de la traite des êtres humains (OCRTEH), il y aurait entre 18 000 et 20 000 personnes prostituées en France aujourd'hui. La prostitution est-elle légale en France ? Les clients peuvent-ils être sanctionnés ? Les précisions de Maître Julie Scavazza.

Σύμφωνα με το κεντρικό γραφείο για την καταπολέμηση του Trafficking (OCRTEH), υπάρχουν 18.000 με 20.000 πόρνες στη Γαλλία σήμερα. Είναι η πορνεία νόμιμη στη Γαλλία; Μπορούν οι πελάτες να τιμωρηθούν; Η εισαγγελέας Julie Scavazza έχει τις λεπτομέρειες.

Στις 25 Νοεμβρίου, η συλλογική κίνηση Abolition 2012 επίσης κινητοποιήθηκε και υπενθύμισε τις απαιτήσεις της στην ιστοσελίδα mouvementdunid.org -την άρση των περιοριστικών μέτρων ενάντια στις πόρνες:

  • La mise en place de politiques efficaces de lutte contre le proxénétisme.
  • L’interdiction de l’achat d’un acte sexuel.
  • La mise en place d’alternatives à la prostitution (accès aux droits, au logement, à la santé).
  • Une politique de prévention et d’éducation à l’égalité entre les femmes et les hommes
  • Εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών ενάντια στη “μαστροπεία”.
  • Απαγόρευση της αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών.
  • Εφαρμογή εναλλακτικών έναντι στη πορνεία (πρόσβαση σε δικαιώματα, στη στέγαση και στην υγεία).
  • Εισαγωγή προληπτικής πολιτικής και εκπαίδευσης για την ισότητα των δύο φύλων

 

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.