Ουκρανία: “Οι στάχτες της ελευθερίας του λόγου”

Μερικές εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν [uk] στην Πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου στις 16 Σεπτεμβρίου για να τιμήσουν τη μνήμη του Γκεόργκι Γκονγκάτζε, ενός Ουκρανού δημοσιογράφου, ο οποίος εξαφανίστηκε αυτή την ημέρα πριν από 12 χρόνια, και πάνω από 60 άλλων δημοσιογράφων που έχασαν τη ζωή τους από τότε που η Ουκρανία απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1991.

Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση μνήμης άναψαν κεριά και στήριξαν γύρω τους λευκά χάρτινα κουτιά, που έγραφαν τα ονόματα των νεκρών δημοσιογράφων πάνω τους, όπως και τις λέξεις “τιμή””, “ειλικρίνεια”, “αλήθεια”, “ελευθερία του λόγου” (φωτογραφία [uk] από τον Andriy Balan/@Andriy7MU).

Εκδήλωση μνήμης Georgiy Gongadze 2011. Φωτογραφία από Veronica Khokhlova.

Αργότερα, έβαλαν φωτιά στα κουτιά (φωτογραφία [uk] από τον Andriy Balan/@Andriy7MU), και επίσης έκαψαν αφίσες [uk] καθώς και πορτρέτα του πρώην προέδρου Λεονίντ Κούτσμα και πρώην βοηθού του, Προέδρου του Κοινοβουλίου Volodymyr Lytvyn, ο οποίος πιστεύεται ότι έχει διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην εξαφάνιση του Γκονγκάτζε.

Αφήνοντας πίσω τις συμβολικές “στάχτες της ελευθερίας του λόγου”, ο κόσμος διαδήλωσε στη συνέχεια ανηφορίζοντας από την πλατεία Ανεξαρτησίας στον περίβολο της Προεδρίας της Κυβέρνησης, απαιτώντας μια σωστή έρευνα της υπόθεσης εξαφάνισης του Γκονγκάτζε.

Ο χρήστης Anton Hurin (‏@AntonHurin) έγραψε στο twitter [uk]:

Έχουν περάσει 12 χρόνια, και οι πραγματικοί ένοχοι δεν έχουν τιμωρηθεί. Επιπλέον, κάποιοι από αυτούς εξακολουθούν να είναι στον πολιτικό στίβο. […]

Μια διαδικτυακή κοινότητα κατοίκων του Κιέβου @Kyi_Net έγραψε στο twitter [uk]:

…] Η αρχική συμφωνία ήταν [για την πορεία] χωρίς συνθήματα, αλλά οι άνθρωποι φώναζαν [καθ’ όλη την πορεία]: “Κούτσμα – στη φυλακή!”, “Ελευθερία – του λόγου!», “Έξω με τη συμμορία!”[…]

Η Olha Perekhrest (Χρήστης του LJ με ψευδώνυμο olli_grafomanka) δημοσίευσε φωτογραφίες από την εκδήλωση μνήμης στο blog της και έγραψε [uk]:

[…] Είναι το απόγευμα που κάποιος σκέφτεται: “Θεός φυλάξοι τους φίλους μου από το να γίνουν πολιτικοί δημοσιογράφοι.”

Διαβάστηκαν τα ονόματα αυτών που έχουν πεθάνει.  [Βρέθηκαν] κρεμασμένοι, καμένοι ζωντανοί, με ίχνη ενέσεων στο σώμα, μια [δολοφονία κατά παραγγελία], πληγές από μαχαίρια, τραύματα στο κεφάλι … Οι άνθρωποι δεν πρέπει να πεθαίνουν επειδή κάνουν καλά τη δουλειά τους. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να πεθαίνουν εξαιτίας του επαγγέλματός τους.

Ανάβουμε κεριά. Βάζουμε λουλούδια στις στάχτες της ελευθερίας του λόγου. Ενός λεπτού σιγή. Αλλά η σιωπή κρέμεται πάνω από την Maidan [Πλατεία Ανεξαρτησίας] ούτως ή άλλως. Μόνο οι μεταλλικοί θόρυβοι από τη διάλυση της σκηνής μιας συναυλίας που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη. Η ζωή συνεχίστηκε έξω από τον κύκλο των ανθρώπων [που ήρθαν στη συγκέντρωση]. Μερικοί πλησίασαν, ρωτώντας για το τι συνέβαινε. Κάποιοι έμειναν. Τα ονόματα και τα πρόσωπα κάηκαν. Και αυτός ο κρύος μεταλλικός ήχος…

Ελευθερία του λόγου με τον ουκρανικό τρόπο – ελάτε να τα πείτε στον τοίχο.

Αλλά αξίζει τον κόπο να έρθεις και να φωνάξεις. Τουλάχιστον θα μπορέσεις να ακούσεις τον εαυτό σου.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.