To Κόκο Σόλο ήταν κάποτε μια βάση υποβρυχίων του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού στη Ζώνη της Διώρυγας του Παναμά κοντά στο λιμάνι Κολόν [en]. Σήμερα, το Κόκο Σόλο αποτελεί κατοικία [en] ορισμένων από τους φτωχότερους και πιο περιθωριοποιημένους Παναμέζους.

Το 2008, το Reuters δημοσίευσε [en] ένα κείμενο για τη “φτώχεια και παρακμή” στο Κόκο Σόλο, όπου γεννήθηκε ο Τζον ΜακΚέιν (τότε Ρεπουμπλικανός υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ):

Ο ΜακΚέιν γεννήθηκε το 1936 στη βάση υποβρυχίων Κόκο Σόλο σε αμερικανικό έδαφος στον Παναμά, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως Αξιωματικός του Ναυτικού.

Τώρα, παιδιά παίζουν δίπλα σε ανοιχτούς υπονόμους στην πόλη που χτίστηκε γύρω από τη βάση και οι μεγάλες κατοικίες που κάποτε στέγαζαν οικογένειες όσων Αμερικανών υπηρετούσαν εκεί βρίσκονται κείτονται εγκαταλελειμμένες και γεμάτες μπάζα.

Νεαροί όλο βαρεμάρα τριγυρίζουν ημίγυμνοι, ενώ φαίνονται τα τατουάζ από τις συμμορίες τους που καυχιούνται για το πόσους έχουν σκοτώσει. Τα άλλοτε γήπεδα σόφτμπολ πλέον τα καλύπτει άγριο γρασίδι.

Το ρεπορτάζ συνεχίζει:

Ο Παναμάς σταδιακά έλαβε ξανά τον έλεγχο της βάσης και της υπόλοιπης Ζώνης της Διώρυγας έπειτα από μια συνθήκη του 1977 με τις ΗΠΑ κι έτσι το Κόκο Σόλο από τότε μετατράπηκε σε ένα τεράστιο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων, γνωστό ως Μανζανίλο. Η Ουάσινγκτον παρέδωσε τα τελευταία της φυλάκια στον Παναμά το 1999.

Εκτός όμως από αυτό το ρεπορτάζ του Reuters, λίγα πράγματα έχουν αναφερθεί για το Κόκο Σόλο. Διαδικτυακά βίντεο είναι λίγες από τις διαθέσιμες πηγές online που δείχνουν τη ζωή στην κοινότητα αυτή.

Μια από τις οργανώσεις που δημοσιεύει συχνά βίντεο του Κόκο Σόλο είναι η Cambio Creativo (“Δημιουργική Αλλαγή”) [en],

μια εκπαιδευτική πλατφόρμα που προωθεί την κριτική σκέψη, αποφασιστικότητα και αυτοέκφραση μέσω της ανταλλαγής ιδεών και ικανοτήτων. Εφευρίσκουμε ένα χώρο για αμοιβαία ανταλλαγή μεταξύ μιας ομάδας δασκάλων και μαθητών στο Κόκο Σόλο (Κολόν, Παναμάς).  Πραγματοποιούνται μηνιαία διεπιστημονικά εργαστήρια από καθηγητές του Κολόν στην πόλη του Παναμά και του εξωτερικού. Πιστεύουμε ότι ερεθίζοντας τη γνώση, τη δημιουργικότητα και τις θετικές εμπειρίες, οι συμμετέχοντες θα βρουν εναλλακτικές για τη δική τους κοινωνική και οικονομική πρόοδο.

Φωτογραφία από την ιστοσελίδα της οργάνωσης Cambio Creativo website, χρησιμοποιείται κατόπιν αδείας.

Δυο χρόνια πριν, η συνιδρύτρια της Cambio Creativo, η Rose Cromwell, δημοσίευσε ένα μικρό ντοκιμαντέρ για το Κόκο Σόλο από τον κινηματογραφιστή Eric Soussanin. Η Marisa Treviño από την ειδησεογραφική ιστοσελίδα Latina Lista [en] μοιράζεται ένα απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ και γράφει [en]:

Άνδρες, γυναίκες και παιδιά που ζουν στο Κόκο Σόλο περιγράφονται ως αυτοί που παράτησαν την ελπίδα για ζωή στην κοινωνία του Παναμά, καθώς αισθάνονται πως έχουν λησμονηθεί. Κι όμως, ένα μικρό ντοκιμαντέρ για την έκκληση των ανθρώπων του Κόκο Σόλο διασφαλίζει πως δεν έχουν ξεχαστεί και ότι πράγματι ο κόσμος γνωρίζει γι’ αυτούς.

Η Cambio Creativo εργάζεται με τη νεολαία της κοινότητας αυτής μέσω διαφορετικών εργαστηρίων [en]. H Cromwell γράφει [es] για ένα σεμινάριο φωτογραφίας που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 2012. Κοινοποιεί  ένα βίντεο από μια συνεδρία brainstorming (“ιδεοθύελλας”):

Οι φωτογραφίες των μαθητών παρουσιάζονται και πωλούνται μέσω μιας διαδικτυακής πινακοθήκης [es] που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα της Cambio Creativo. Τα χρήματα από τις πωλήσεις των φωτογραφιών αυτών καταλήγουν κατευθείαν στους νεαρούς καλλιτέχνες.

Μπορείτε να δείτε περισσότερα βίντεο από τους ανθρώπους της Cambio Creativo και τους εθελοντές που ασχολούνται με τη νεολαία του Κόκο Σόλο στη σελίδα στο Vimeo της Rose Cromwell, που περιλαμβάνει το ακόλουθο βίντεο από ένα μάθημα “κρουστών σώματος”: