Το νομοσχέδιο για την Πρόληψη του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για το έτος 2012 υπογράφηκε [en] από τον Πρόεδρο των Φιλιππίνων, Benigno Aquino III, στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ο βασικός υπερασπιστής του μέτρου, ο γερουσιαστής Edgardo Angara, χαιρετίζει [en] την ψήφιση του νόμου:

Με αυτό το νόμο, ελπίζουμε να ενθαρρύνουμε τη χρήση του κυβερνοχώρου για ενημέρωση, ψυχαγωγία, εκπαίδευση και εμπόριο. Προστατεύοντας όλους τους χρήστες από την κατάχρηση και την κακή χρήση, δίνουμε στους πολίτες τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τον κυβερνοχώρο πιο αποτελεσματικά.

Ίντερνετ καφέ στις Φιλιππίνες. Φωτογραφία από τη σελίδα του χρήστη Silicon Gulf στο Flickr.

Το μέτρο αυτό θα αποτρέψει τους ανθρώπους από τη διάπραξη εγκλημάτων, καθώς ο ψηφιακός κόσμος δεν θα είναι πλέον μια άνομη σφαίρα. Η ψήφισή του μέτρου αποτελεί ισχυρό μήνυμα προς όλο τον πλανήτη, οτι ο λαός των Φιλιππίνων παίρνουν στα σοβαρά τη διατήρηση της ασφάλειας του κυβερνοχώρου.

Ωστόσο οι επικριτές του μέτρου φοβούνται πως ο νόμος μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό της ελευθερίας στο διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Συγκεκριμένα αμφισβητούν τη διάταξη της τελευταίας στιγμής για τη συκοφαντική δυσφήμιση ως συστατικό του νόμου για το ηλεκτρονικό έγκλημα.

Η δημοσιογράφος Raissa Robles ανησυχεί για τις επιπτώσεις [en] της επιβολής της παραγράφου περί συκοφαντικής δυσφήμισης στο νομοσχέδιο:

Αυτό που κάνει το μέτρο για τη συκοφαντική δυσφήμιση ενδιαφέρον είναι οτι αποτελεί μια ΤΟΣΟ πρόχειρη υπόθεση “αντιγραφή-επικόλληση”, χωρίς καμία προσπάθεια να ληφθεί υπόψη η φύση του διαδικτύου.

Καμία δημόσια ακρόαση του Κογκρέσου δεν έπεσε ποτέ θύμα συκοφαντικής δυσφήμισης στο διαδίκτυο.

Αυτό το τμήμα της συκοφαντικής δυσφήμισης έχει σοβαρές συνέπειες στην ελευθερία του λόγου στο διαδίκτυο. Άνθρωποι που κοινοποιούν δημοσιεύσεις στο Facebook, το Twitter και σχολιάζουν σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες μπορεί να δεχτούν μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση με πολύ πιο ύπουλους τρόπους από αυτούς των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης.

Είμαι υπέρ του να είναι κανείς ατομικά υπεύθυνος για ό,τι κοινοποιεί στο διαδίκτυο, αλλά όχι με αυτό τον τρόπο.

Η Εθνική Ένωση Δημοσιογράφων στις Φιλιππίνες εξηγεί γιατί ο νόμος αποτελεί απειλή [en] για την ελευθερία των μέσων:

Η ψήφιση του νομοσχεδίου για την Πρόληψη του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του έτους 2012 ήταν – τουλάχιστον – ύπουλη, ενώ παράλληλα προδίδει τη δέσμευση της κυβέρνησης για διαφάνεια και ελευθερία έκφρασης.

Η κατάταξη της συκοφαντικής δυσφήμισης ανάμεσα στα εγκλήματα που μπορεί να διαπραχθούν από τη χρήση του διαδικτύου προβάλλεται ως απειλή όχι μόνο εναντίον των ΜΜΕ και άλλων επικοινωνιακών μέσων, αλλά και για οποιονδήποτε έχει πρόσβαση σε υπολογιστή και διαδίκτυο.

Το Κέντρο Ελευθερίας και Υπευθυνότητας των Μέσων υποστηρίζει οτι η ψήφιση του νόμου αποκαλύπτει την “περιοριστική νοοτροπία” των ηγετών της χώρας [en]:

Πριν ψηφιστεί ο νόμος, οι Φιλιππίνες είχαν διακριθεί ανάμεσα στις ασιατικές γειτονικές χώρες για την απουσία ρυθμιστικής νομοθεσίας που αφορά το διαδίκτυο. Αυτό μπορεί να σημάνει τη διάνοιξη των πυλών για τη διαδικτυακή ρυθμιστική νομοθεσία που θα επηρεάσει τους χρήστες της χώρας, δεδομένης της περιοριστικής νοοτροπίας των ηγετών της χώρας. Είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, όπου οι δημοσιογράφοι, οι μπλόγκερς, οι απλοί πολίτες και όσοι υποστηρίζουν την ελευθερίας της έκφρασης με οποιοδήποτε μέσο, πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση και να προετοιμαστούν να την καταπολεμήσουν.

Εν τω μεταξύ, η ιστοσελίδα “AttyAtWork” ανησυχεί για άλλες διατάξεις [en] της νομοθεσίας που μπορούν να παραβιάσουν την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των ατομικών ελευθεριών των χρηστών του διαδικτύου:

Η Δ.Κ. (Δημοκρατική Κίνηση) 10175 επιτρέπει, χωρίς κανένα απαιτούμενο ένταλμα, τη συλλογή δεδομένων κινήσεων σε πραγματικό χρόνο από τις αρχές. Επιτρέπει επίσης στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, με στοιχειώδη αποδεικτικά στοιχεία, να εμποδίσει ή να περιορίσει την πρόσβαση σε δεδομένα υπολογιστή.

Δεν υπάρχει ανάγκη να εξασφαλίσει κανείς ένταλμα από το δικαστήριο για να αποκτήσει πρόσβαση σε δεδομένα κίνησης. Αυτό σημαίνει οτι οι αρχές μπορούν με μια απλή ειδοποίηση/διαταγή προς το Φορέα Παροχής Υπηρεσιών Διαδικτύου, να απαιτήσουν την αποκάλυψη ή την απόκρυψη πληροφοριών που σχετίζονται με την προέλευση μιας επικοινωνίας, τον προορισμό της, τη διεύθυνση, την ώρα, την ημερομηνία, το μέγεθος, τη διάρκεια ή τον τύπο μιας συγκεκριμένης χρήσης.

Ο Cocoy αναδεικνύει [en] τα διδάγματα της εκστρατείας που επιθυμεί να παρεμποδίσει την εφαρμογή των περιοριστικών νομοθεσιών, όπως αυτό του μέτρου κατά του ηλεκτρονικού εγκλήματος.

Την ίδια στιγμή, το να περάσει ο νόμος για το ηλεκτρονικό έγκλημα είναι μια καταδίκη για τη φυλή μας. Αποτύχαμε. Εμείς που κατανοούμε την τεχνολογία έχουμε αποτύχει να γεφυρώσουμε το ψηφιακό χάσμα. Αποτυγχάνουμε να επεξηγήσουμε πώς έχουν τα πράγματα και πώς λειτουργούν. Οι φυλές μας έχουν αποτύχει να συμμετέχουν σε μια διαρκή εκστρατεία που θα έχει απήχηση και θα επηρεάσει την κοινή γνώμη. Πρέπει τώρα να επανεξετάσουμε σοβαρά πώς ο κολεκτιβισμός μας μπορεί να επηρεάσει θετικά και μακροπρόθεσμα την κοινωνία.

Η αστυνομία και οι εταιρείες επιχειρήσεων που λειτουργούν με προμήθεια είναι ικανοποιημένες [en] από την ψήφιση του νομοσχεδίου για την πρόληψη του ηλεκτρονικού εγκλήματος.