Μαλάουι: Μια πόλη που αναπτύσσεται και οι γέφυρες με διόδια

Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός φτάνει τα 7 δισεκατομμύρια μέχρι το τέλος του Οκτώβρη, ένα σημάδι της γρήγορης ανάπτυξης της Λιλόνγκουε, πρωτεύουσας του Μαλάουι, είναι το πλήθος των ανθρώπων που στριμώχνεται στις αγορές της πόλης. Δυο τέτοιες αγορές βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές του Ποταμού Λιλόνγκουε σε αυτή την πόλη του ενός εκατομμυρίου κατοίκων. Η μια αγορά διαθέτει λαχανικά και άλλα αγροτικά προϊόντα και η άλλη ρουχισμό.

Τέσσερα χρόνια πριν, το να πας από τη μια αγορά στην άλλη σήμαινε ότι έπρεπε να διασχίσεις ένα κυκλικό μονοπάτι κατά μήκος της όχθης του ποταμού, να διασχίσεις τη Γέφυρα του Λιλόνγκουε κι έπειτα να περπατήσεις πίσω στην άλλη πλευρά. Σήμερα, υπάρχουν γέφυρες που συνδέουν τις δυο αγορές, αλλά δεν είναι συμβατικές. Είναι αυτοσχέδιες με χρήση τοπικής ξυλείας.

A hand-made bridge connecting two markets across the Lilongwe river

Μια αυτοσχέδια γέφυρα που συνδέει τις δυο αγορές του ποταμού Λιλόνγκουε. Από τον Steve Sharra (CC-BY)

Η γέφυρα που απεικονίζεται στα δεξιά κατασκευάστηκε από μια ομάδα επτά νεαρών και τώρα τους παρέχει τα προς το ζην. Mε τη σειρά επανδρώνουν τη γέφυρα από τις 6 νωρίς το πρωί μέχρι αργά τις 7 το απόγευμα, όταν πέφτει το σκοτάδι και κλείνουν οι αγορές.

Τα έσοδα από το ημερήσιο πέρασμα της γέφυρας μπαίνουν στην τσέπη όποιου βρίσκεται στη βάρδια. Από όσα κέρδισε, ο Samuel Mbewe ανέφερε ότι άνοιξε ένα μπακάλικο.

Οι κατασκευαστές έχουν βάλει διόδια 10 κουάτσα για κάθε περαστικό (περίπου 0.06 δολάρια).

Τοπική λύση στην ανεργία και την αστικοποίηση

Την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011, ο συντάκτης βρήκε τους Samuel Mbewe και Kayen Kayanka να φυλάσσουν τη γέφυρά τους. Στα τρία χρόνια που έχουν τη γέφυρα, δε μέτρησαν ποτέ πόσος κόσμος περνάει κάθε μέρα τη γέφυρα. Ο Samuel όμως είπε ότι τα κέρδη τους κυμαίνονται από 9.000 κουάτσα (54 δολάρια) μια “κακή” μέρα μέχρι 25.000 κουάτσα (150 δολάρια) μια καλή μέρα.

Στα 10 κουάτσα το άτομο, κάθε μέρα διασχίζουν τη γέφυρα 900-2.500 άνθρωποι. Είναι μονάχα μια υπόθεση, όμως, καθώς αναφέρει ότι ορισμένοι πληρώνουν μόνο 5 κουάτσα ή κάποιοι δεν πληρώνουν καθόλου, καθώς είναι φίλοι ή συνάδερφοι.

Samuel Mbewe and Kayen Kayanka with friend

Στη δουλειά στη γέφυρα του ποταμού Λιλόνγκουε, ο Samuel Mbewe και ο Kayen Kayanka με έναν φίλο. Από τον Steve Sharra (CC-BY)

Οι γέφυρες δεν είναι για όσους ζαλίζονται εύκολα ή παθαίνουν ίλιγγο. Οι αρχάριοι κάνουν μικρά βήματα, ενώ οι πιο έμπειροι διαβάτες περπατάνε σαν να φορούσαν αθλητικά παπούτσια Air Jordan.

Μια Ελβετή blogger, η Janique Racine, έγραψε το 2007 για το πόσο πολύ φοβήθηκε όταν διέσχισε μια αιωρούμενη γέφυρα. Είπε:

Φυσικά και δε θέλεις να κοιτάς κάτω, αλλά πρέπει, γιατί τα πόδια σου μπορεί να κολλήσουν ανάμεσα στο κενό από τα ξύλα!

Υπάρχουν επίσης κι άλλοι κίνδυνοι. Ο Ποταμός Λιλόνγκουε κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων υπερχειλίζει. Οι γέφυρες παθαίνουν ζημιές στις πλημμύρες, αλλά ξαναχτίζονται μόλις τελειώσει η περίοδος των βροχοπτώσεων. Φέτος τον Ιανουάριο, ένας άνδρας πνίγηκε στην προσπάθειά του να περάσει απέναντι.

Το φετινό Ιούλιο, οι νεαροί άνδρες (μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν γυναίκες) οργανώθηκαν σε ένα “σωματείο γεφυρών” Συμφώνησαν κάθε γέφυρα να συμβάλει το ποστό των 200 κουάτσα ημερησίως σε κοινό ταμείο. Αυτό μεταφράζεται σε 803.000 κουάτσα (4.808 δολάρια) ετησίως. Στόχος του σωματείου είναι η υποστήριξη των μελών του σε περίπτωση θανάτου ή άλλης απώλειας. Έγινε ερώτηση για μελλοντικά σχέδια επένδυσης με τις οικονομίες αυτές, αλλά δεν είχαν κάτι υπόψιν μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.